Azken eguneratzea apirila 23, 2024 arabera colgadosforelfutbol
Jose Maria Garcia Espainiako kazetaritzaren figura da. Kirol informazioa irauli zuen makil guztiak ukituz: sakatu (Pueblo egunkarian lan egin zuen), telebista eta irratia. hamarkadatik aurrera 70 erretiroa hartu arte 2002, Zuzendarientzat eta goi-zuzendarientzat benetako gaitza izan zen.
Gaur egun gure herri kulturaren parte diren esamolde ospetsuak egin zituen. Nork ez du gogoan irain-sorta hura? kaleko clamp, lametraserillos, korrebidilak, zurtoinak, soplagait, meapilas… Por no hablar de frases que se convirtieron en míticas como: “Ojo al dato”, “Para la cinta”, “Bomba informativa”.
José María García y su “SuperGarcía”
Urte askotan irrati gauen jaun eta jabe izan zen, inork ez zuen ikuskizuna galdu nahi izan ‘SúperGarcía’ bere aurkezlea nor jotzen zuen ikusteko. propio gisa Jose Maria Garcia Elkarrizketa batean adierazi zuen Paco Handia urtean vintage konexioa TVEtik: “Yo siempre busqué que la opinión pública supiera la verdad. Espainiako kirolean onenak kirolariak ziren. Goi-mailako lanak sarai esker oneko puta mordo batek egiten zituen., (Hona hemen bere esaldi mitikoetako bat) maestros del buen comer y catedráticos del mejor beber”.
Bere ibilbidean zehar hainbat neurketa izan zituen hainbat kirolarirekin. Ospetsuenetako bat orduko presidentearekin izan zen RFEF, paul porta, zeinari Jose Maria Garcia gisa jorratu ohi zen bere ikuskizunean: “Pablo, pablito, Pablete”. Espainiako futboleko buruzagi nagusiak federazioari gastu pribatuak kobratzen zizkiola frogatzeko, Portaren gidaria bere txakurra paseatzen eta emaztea ile-apaindegira eramaten ikusten zen bideo bat plazaratu zuen..
egindako elkarrizketan Paco Handia, Garciak bere iritzia eman zuen Florentino Perez, -ren presidentea Real Madril, inolako lotsarik gabe, estiloari leial: “Actualmente es más difícil ser presidente de los Estados Unidos que del Real Madrid. Benetako diktadura bat da. Florentino Perez da, zalantzarik gabe, el peor presidente de la historia del conjunto blanco”.
¿Por qué le llamaban “Butanito”?
Bere goitizenaren jatorria azaltzeko denbora ere izan zuen. Garcíaren esanetan, Pueblo egunkariko zuzendaria izan zen maitasunez jarri zuena: “Me llamaba butanito porque, bistan da, Ez dut neurtzen 1.90 y además tenía un par de chaquetas de ese color butano que tuve que utilizar en más de una ocasión en algún estadio de Rusia o Belgrado que estábamos bajo cero”. Noski, ren etsaiak Gartzia Ezizen hori modu gutxiesgarrian erabiltzen zuten eta butanita gauza butano bihurtu zen.
Belgraden izan zen, hain zuzen, pasadizorik ospetsuenetako bat Jose Maria Garcia. Kazetaria bertaratu zen Jugoslaviaren eta Espainiaren arteko partida erabakigarria horrek erabaki zuen bi taldeetatik zein joango zen Argentinako Munduko Kopa 1978. Espainiarrak irabazi zuen 0-1 (behin betikoa izango litzatekeen emaitza) y Juanito, ordezkatuz, keinua egin zien harmailei. Orduan, kristalezko botila batek jo zuen lurrera eroritako selekzioko aurrelariaren burua. Berarekin batera, butano koloreko jakarekin, kazetaria agertu zen.
Juanito, harreman ona zuela Gartzia, esan zion partidaren amaieran: “Enano, gracias a que yo tengo la cabeza más grande que tú te has librado de recibir el botellazo”.
José María García sobre el periodismo de bufanda
Azkenik, kazetariak bere lanbidearen egungo egoera errepasatzeko denbora izan zuen: “No puedo entender como hoy en día los periodistas e incluso los directores de grandes medios aparecen sin ningún pudor con la bufanda de su equipo puesta. Lanbideko urte guztietan ez dut inoiz adierazi zein taldetakoa naizen. Calderonen hainbat aldiz irten behar izan nuen atzeko atetik eta Bernabeun ez dizut esango. Pregunté por este hecho y me contestaron que hoy en día lo que manda son los clics”.
