César Gómez: “Cafu, Totti, Batistuta… ze zijn de meest nederige mensen”

Voor de kinderen die door de jaren heen stickers hebben verzameld 90, interview voetballers die in die mp-postzegels verschenen’ het is iets geweldigs. Het is het geval César Gómez, verdediging vormde zich in de lagere categorieën van Real Madrid, die het Real Valladolid-shirt droeg, CD Tenerife en Rome.

Je speelde bij Castilla met Lopetegui, Caminero, Aldana, Julio Llorente, Santi Aragon… Wat herinner je je van die fase?

Ik zat een aantal jaren in de vestiging in Madrid. Het leger heeft me gebroken’ een beetje die tijd. Leo Beenhakker belde me echter op voor een bekerwedstrijd. Het was de tijd van La Quinta del Buitre en het was erg moeilijk om de sprong naar het eerste elftal te maken.

Zijn eerste ervaring in de Eerste Klasse was bij Real Valladolid. Er waren twee seizoenen waarin het samenvalt, zonder verder te gaan, met ‘de Colombianen’.

ja. Het eerste seizoen was erg goed. We deden het goed en we waren zelfs dicht bij de Europese posten. De tweede arriveerde Maturana, Valderrama en Higuita. Leonel Álvarez zat al in het team. De waarheid is dat het een heel moeilijk jaar was, met veel financiële problemen, we konden de afdaling niet vermijden.

Hoe is dat het centrum van een team waar de keeper Higuita is?

(lacht) De waarheid is dat ik denk dat het enige doelpunt is Higuita voor het verliezen van een bal was het WK tegen Kameroen. Logischerwijs had het veel impact op het spel, maar verre van wat mensen misschien denken, René was niet gek, omgekeerd, als je hem ontmoet, is hij een heel verstandige man.

Na de afdaling met Real Valladolid, komt aan in Tenerife

Precies. We hadden een geweldig team. Pizzi, Quique Estebaranz, Antonio Mata, Felipe Miñambres, Dertycia, Redondo, Chano… Er was ook Valdano, die de mentaliteit van zowel de spelers als de club heeft kunnen veranderen en dat zou ik zeggen van het eiland zelf. We hebben alles in het veld gegeven, ongeacht de rivaal en vooral in Heliodoro voelden we ons heel sterk.

Daar verloor Real Madrid twee opeenvolgende competities

ja. Toen hij de eerste verloor, was ik nog in Valladolid, maar ik wist al dat ik naar Tenerife ging. Ze hebben gewonnen 0-2 en ze hebben ze opgespoord. Volgend jaar winnen we 2-0 en het hielp ons om ons voor het eerst te kwalificeren om in Europa te spelen. Het was historisch voor de club en voor de fans.

Na Valdano komt Cantatore en Heynckes. Ik kan me voorstellen dat Duits heel anders was.

Heynckes was een heel slim persoon. Hij wist hoe hij voordeel kon halen uit het werk van Valdano en de ruggengraat van het team kon behouden, dat we nu meer veteranen waren en meer gemaakt waren, en ondersteunde andere dingen. Met misschien minder namen gaan we nog verder.

Wederom kwalificatie voor de UEFA Cup waar ze de halve finale bereiken

rechts. We hebben de Schalke in de halve finale en in de heenwedstrijd wonnen we 1-0 thuis. Het was een heel zware wedstrijd. We werden van twee spelers gestuurd en ze misten een penalty. Jammer was dat we met veel slachtoffers naar Duitsland zijn gegaan. We hebben verloren 1-0 en we raakten overuren. Zeker met het hele team zouden we geslaagd zijn, hoewel je het nooit weet.

seizoen 1996-1997 zijn beroemde markering komt aan in Ronaldo Nazário

(lacht) De waarheid is dat we met Heynckes in de zone speelden. echter, in een wedstrijd tegen Dépor, Ik kreeg de opdracht de man naar Bebeto te bellen en het ging heel goed. sindsdien, toen we een tegenstander tegenkwamen met een 'out of series'’ Ze stuurden me een markering naar de man. In de heenwedstrijd in Camp Nou hadden we er een gelijk en in de return wonnen we 4-0 en Ronaldo scoorde niet. Ik was verrast door de media-impact die dit alles had.

Hoe speelt dat daar tegenin, volgens sommigen, hij is de beste spits in de geschiedenis?

Je kunt er zeker van zijn. Hij was niet te stoppen. Voordat we hem confronteerden, zagen we hem op de bijeenkomsten in het hotel met Chano, mijn kamergenoot, en we zeiden: “Hoe kun je deze man stoppen?”. Dan Pizzi, die hem als teamgenoot bij Barça had, Hij vertelde ons dat het tijdens de training was alsof hij een professional was en de rest kinderen waren. gek.

Na die geweldige seizoenen op Tenerife, je hebt de mogelijkheid om te tekenen, niet meer of minder, dat voor Rome. Waarom werkte het niet?

goed, de waarheid is dat de Spanjaarden zeggen dat we op dat moment niet veel geluk hadden in het Italiaanse voetbal. Gallego was eerder gegaan, Martin Vazquez… Ik kwam aan met Iván Helguera. De waarheid is dat het allemaal heel anders was. om te beginnen, in voorseizoen, in Spanje, concentratie duurde 8 de 9 dagen, in Italië was het bijna een maand. Er waren drie en vier trainingsdagen. Een enorme fysieke vraag.

Uiteindelijk krijgt hij de titel in een wel heel bijzondere wedstrijd: Roma-Lazio

in werkelijkheid. Ik had een paar wedstrijden gespeeld vanaf de bank, maar mijn eerste start is tegen Lazio in een derby. De waarheid is dat de ervaring uniek was, ongelooflijk. De sfeer van die wedstrijden is al de moeite waard om profvoetballer te zijn, helaas, we verloren 3-1 en de pers wees me erop. daarvandaan, alles wat in Rome gebeurde, leek de schuld te zijn van César Gómez. Aan het einde van het seizoen wilde de president me al verkopen.

Klopt het dat Ronaldo zelf, Ik kende hem van de League, hij miste zijn vervanging?

Ik weet het niet. Aldair, metgezel van mij in Rome, Hij vertelde me dat hij met hem sprak en hij zei waarom hij niet speelde als hij erg goed was.

Vier jaar in Rome en terugtrekking. Heb je er spijt van naar Italië te gaan?

Helemaal niet. Zelfs wetende dat ik niet zou spelen, zou ik het nauwelijks nog een keer doen zonder aarzeling. De ervaring was schitterend. Ik heb daar geweldige vrienden, Ik kon goed met iedereen overweg, metgezellen, leden van de technische staf… met iedereen behalve de president.

Hoe zat dat met het delen van kostuums met mensen zoals Cafu, Totti, Batistuta…?

Ik kan je garanderen dat het de meest nederige en normale mensen waren. Merk op dat Cafu heeft gewonnen 2 WK's en was finalist voor een ander en was een heel eenvoudig persoon. Hetzelfde als Batistuta en Totti… goed, Francesco is een god in Rome. Toen ik aankwam had ik 21 jaren en al 3 de 4 op de computer. Het was hem altijd duidelijk dat hij het hele leven in de club wilde blijven, hoewel, als ik uit moest gaan, Het enige team waar ik naar toe zou zijn gegaan, is Real Madrid.

Voor afwerking, Welke spelers het meest indruk op je hebben gemaakt tijdens je carrière, persoonlijk en sport?

Er zijn veel mensen die mij hebben gemarkeerd. Maturana was een van hen, van die mensen waarvan je beseft dat het speciaal is. Hetzelfde als Damiano Tommasi, een geweldig wezen. Anderen houden van Balbo, Caminero, Valderrama, Redondo, Jokanovic, Cafu, Totti, Batistuta of Gustavo Poyet, Ik denk dat hij een onderschatte voetballer is en dat hij een fenomeen was.

Heel erg bedankt voor je tijd., César Gómez.

Nee, dankzij jou voor het herinneren van het voetbal van onze tijd.