De Uruguayaan Barboza voor aanvang van de wedstrijd tussen Sestao en Celta die leidde tot de promotie van zijn team in 1987 (Heel hemels)
rivaliteit Deportivo La Coruna en Celta de Vigo is niet nieuw, veel minder. De twee grote Galicische teams hebben jarenlang duels en confrontaties meegemaakt en bijvoorbeeld het verhaal dat we u vandaag vertellen dat dateert uit het seizoen 1986-1987 bekend om de beroemde playoff-botch in zowel First als Second dat, gelukkig, voerde alleen die campagne uit.
dus Depor als keltisch Ze waren op dat moment actief in de categorie zilver en ooit de reguliere fase van 34 dagen moest er beslist worden over promotie in de play-offs. Om de staf niet te vervelen, zullen we de situatie samenvatten door te zeggen dat toen de laatste dag van deze promotiefase van de club uit Vigo aanbrak, het van zichzelf afhing om een Eerste Klasse-team te zijn en in Sestao tegen de thuisploeg.
De enige mogelijke carambola voor de mensen uit Vigo om niet te stijgen, was door een overwinning voor CD Castellón en een nederlaag voor Celta zelf met twee of meer doelpunten verschil. Sindsdien was het eerste pand snel opgelost de rivaal van het team orellutwas de Depor die geen weerstand bood en verloor 0-2 het opstellen van een team vol wisselspelers.
hoe dan ook, de overwinning van Castellón Het maakte niet uit of de keltisch wist te winnen, gelijkspel of verlies met een enkel doelpunt verschil in hun wedstrijd in de Baskische landen. Duizenden hemelse fans reisden naar Sestao die de tribunes bevolkten om het stadion van te maken de velden een beetje Balaídos en ze konden een promotie vieren aangezien de wedstrijd eindigde in een doelpuntloos gelijkspel.
Celta's eerste opstelling in Sestao op de dag van promotie. Op de achtergrond zie je de grote aanwezigheid van Celtic-fans die zijn afgereisd om de actie te vieren (Azië)
Een andere nieuwsgierigheid die we uit die wedstrijd kunnen benadrukken, is dat hij in het lokale team speelde Mendilibar en zijn coach was Irureta zeepdispensers die later een technicus van beide zou zijn Depor als van keltisch. De afstemming die de geschiedenis van de groep uit Vigo inging, was die gevormd door: Maat, Atilano, Hagan, Maraver, Motto, Nacho, Alvelo, Vicente, Helder, Barboza en Baltazar. Ook speelden ze Toon en Gel.
2 gedachten over "De dag dat Depor verloren om te proberen de opkomst van Celta voorkomen”
het was niet precies zo, nou ik herinner het me. Depor liet zich niet verliezen en gaf ook niet om het spel. Zijn oorlog was twee dagen eerder geëindigd met een alarmerende overval in Riazor, gepleegd door de onuitsprekelijke Asturische scheidsrechter Díaz Vega, die een penalty floot voor een overtreding begaan op Alvelo, anderhalve meter buiten het gebied (Zo verschijnt het in archiefbeelden van TVG). De wedstrijd in ballingschap in het Estadio del Miño was een anekdote, zonder enige prikkel. Celta bond Sestao gelijk omdat het logisch was, gezien de belangen van beide groepen. Kijk naar andere velden, wanneer is het de moeite waard totdat je een doelpunt verliest, het is dwaas…
echter, ja het is waar dat de droom van elke sporter en celtista is om op welke manier dan ook het doel van zijn rivaal te verpesten. Waren er ooit resultaten in die zin?…
Je hebt gelijk, sr. TURKS, de wedstrijd tegen Castellón was niet doorslaggevend, als, zelfs winnen, Castellón kon niet opstijgen (verbleven in 10 punten en de overwinning was de moeite waard 2 punten op dat moment). De mensen van A Coruña zouden dat kunnen als ze wonnen, niet de albinegro's, en de mensen uit Vigo verloren een doelpunt of meer; maar RCD A Coruña zou dat wel kunnen, niet de CD Castellón.
In elk geval, het blauw-witte team verloor hun promotiekansen niet tegen de lichtblauwe, Hij verloor ze in La Rosaleda (en de groen-zwarten in Castalia) de dag 43 (de voorlaatste van die beruchte playoff), omdat beiden de mogelijkheid verloren om als eerste aan te komen in de laatste game; al moet gezegd worden dat uitspelen in die tijd een handicap was en het olivic team won in Balaídos al Rayo en pakte 2 punten boven zijn twee promotie kanshebbers (53 door 51 door Sestaotarras en Coruñeses).
Dat was de belangrijkste dag van allemaal, goed tot dan, De ploeg uit Vigo zal nog niet genieten van de promotieplaats (in de 41 de positie was blauw en wit en in de 42, groen en zwart; in de 43 De hemelse wezens namen het en bewaarde het in het belangrijkste, de 44).
in het kort, dat het kader van het noorden van Galicië zich niet liet verdwalen in zijn ballingschap in Lugo en dat van het zuiden van zichzelf afhankelijk was, evenals Baskenland zelf. Als de resultaten waren, er zou op de laatste dag tot een driedubbel gelijkspel kunnen komen.
en in de andere groep, die van de oneven, daar was de cd Logroñés, wie was degene die uiteindelijk promoveerde samen met RC Celta de Vigo en Valencia CF, Hoewel ze de laatste dag bereikten met hun huiswerk gedaan en zichzelf de luxe gunden een pak slaag te verliezen aan andere Hercules, deze uit Alicante, door 4-1.
En ik bevestig, als Keltisch, hoewel ik er spijt van heb, dat een groot deel van de fans van de twee teams in het land, Ik weet niet of op het niveau van zijn “een droom”, hoewel misschien wel, genieten van het verpesten van de sportieve doelstelling van de rivaal. Ik word jaloers als ik de twee grote Basken zie, dat een paar jaar daarvoor, in de respectieve en laatste competities die ze daar aan het begin van de 80 (ook, de laatste van elk), ze speelden (toevalligheden van het leven!) de laatste dag tussen hen en er was geen “glimpen” van dromen of het leven van de buurman willen verpesten door hem de competitie te laten verliezen ten nadele van teams van buiten zijn land. Integendeel, de fans zaten samen op de tribune.
en precies, Het was in die controversiële wedstrijd in de Riazor dat ze alles op alles zetten (en voor vele jaren, tot vrij recent wanneer de geesten meer lijken te zijn “genormaliseerd” -helemaal niet, maar als relatief-) de krankzinnige rivaliteit tussen beide Galicische teams (In een woord, de dwazen van elke plaats stonden centraal).
En ging, precies (hoe niet!), vanwege twee politici (hoe vreemd!, politici die de mensen verdelen!) van elk van de steden, één burgemeester, Paco Vazquez, en een ander die -hoewel hij veel verknoeide en niet verder ging dan gewoon raadslid - wilde worden, een Leri, die de hunne hielpen met verschillende soorten afval (opruiende uitspraken en snijdende mouwen) zodat de geesten de volgende decennia zouden vertroebelen en het onmogelijk zou zijn om te gaan kijken “Onze derby” in het tegenoverliggende veld met je sjaal en je shirt rustig, zoals dat tot kort daarvoor het geval was (tot het einde van de 70 je zou perfect zonder angst kunnen gaan: er was rivaliteit, duidelijk, maar niet “vijandschap” geen gevaar voor lichamelijke beperkingen).
Hopelijk kun je op een dag terugkeren naar Riazor en Balaídos met je shirt en sjaal, wat het ook is, en te kunnen genieten van het voetbalfestival en niet van de jungleshows van onderdrukte orang-oetans.
het was niet precies zo, nou ik herinner het me. Depor liet zich niet verliezen en gaf ook niet om het spel. Zijn oorlog was twee dagen eerder geëindigd met een alarmerende overval in Riazor, gepleegd door de onuitsprekelijke Asturische scheidsrechter Díaz Vega, die een penalty floot voor een overtreding begaan op Alvelo, anderhalve meter buiten het gebied (Zo verschijnt het in archiefbeelden van TVG). De wedstrijd in ballingschap in het Estadio del Miño was een anekdote, zonder enige prikkel. Celta bond Sestao gelijk omdat het logisch was, gezien de belangen van beide groepen. Kijk naar andere velden, wanneer is het de moeite waard totdat je een doelpunt verliest, het is dwaas…
echter, ja het is waar dat de droom van elke sporter en celtista is om op welke manier dan ook het doel van zijn rivaal te verpesten. Waren er ooit resultaten in die zin?…
Je hebt gelijk, sr. TURKS, de wedstrijd tegen Castellón was niet doorslaggevend, als, zelfs winnen, Castellón kon niet opstijgen (verbleven in 10 punten en de overwinning was de moeite waard 2 punten op dat moment). De mensen van A Coruña zouden dat kunnen als ze wonnen, niet de albinegro's, en de mensen uit Vigo verloren een doelpunt of meer; maar RCD A Coruña zou dat wel kunnen, niet de CD Castellón.
In elk geval, het blauw-witte team verloor hun promotiekansen niet tegen de lichtblauwe, Hij verloor ze in La Rosaleda (en de groen-zwarten in Castalia) de dag 43 (de voorlaatste van die beruchte playoff), omdat beiden de mogelijkheid verloren om als eerste aan te komen in de laatste game; al moet gezegd worden dat uitspelen in die tijd een handicap was en het olivic team won in Balaídos al Rayo en pakte 2 punten boven zijn twee promotie kanshebbers (53 door 51 door Sestaotarras en Coruñeses).
Dat was de belangrijkste dag van allemaal, goed tot dan, De ploeg uit Vigo zal nog niet genieten van de promotieplaats (in de 41 de positie was blauw en wit en in de 42, groen en zwart; in de 43 De hemelse wezens namen het en bewaarde het in het belangrijkste, de 44).
in het kort, dat het kader van het noorden van Galicië zich niet liet verdwalen in zijn ballingschap in Lugo en dat van het zuiden van zichzelf afhankelijk was, evenals Baskenland zelf. Als de resultaten waren, er zou op de laatste dag tot een driedubbel gelijkspel kunnen komen.
en in de andere groep, die van de oneven, daar was de cd Logroñés, wie was degene die uiteindelijk promoveerde samen met RC Celta de Vigo en Valencia CF, Hoewel ze de laatste dag bereikten met hun huiswerk gedaan en zichzelf de luxe gunden een pak slaag te verliezen aan andere Hercules, deze uit Alicante, door 4-1.
En ik bevestig, als Keltisch, hoewel ik er spijt van heb, dat een groot deel van de fans van de twee teams in het land, Ik weet niet of op het niveau van zijn “een droom”, hoewel misschien wel, genieten van het verpesten van de sportieve doelstelling van de rivaal. Ik word jaloers als ik de twee grote Basken zie, dat een paar jaar daarvoor, in de respectieve en laatste competities die ze daar aan het begin van de 80 (ook, de laatste van elk), ze speelden (toevalligheden van het leven!) de laatste dag tussen hen en er was geen “glimpen” van dromen of het leven van de buurman willen verpesten door hem de competitie te laten verliezen ten nadele van teams van buiten zijn land. Integendeel, de fans zaten samen op de tribune.
en precies, Het was in die controversiële wedstrijd in de Riazor dat ze alles op alles zetten (en voor vele jaren, tot vrij recent wanneer de geesten meer lijken te zijn “genormaliseerd” -helemaal niet, maar als relatief-) de krankzinnige rivaliteit tussen beide Galicische teams (In een woord, de dwazen van elke plaats stonden centraal).
En ging, precies (hoe niet!), vanwege twee politici (hoe vreemd!, politici die de mensen verdelen!) van elk van de steden, één burgemeester, Paco Vazquez, en een ander die -hoewel hij veel verknoeide en niet verder ging dan gewoon raadslid - wilde worden, een Leri, die de hunne hielpen met verschillende soorten afval (opruiende uitspraken en snijdende mouwen) zodat de geesten de volgende decennia zouden vertroebelen en het onmogelijk zou zijn om te gaan kijken “Onze derby” in het tegenoverliggende veld met je sjaal en je shirt rustig, zoals dat tot kort daarvoor het geval was (tot het einde van de 70 je zou perfect zonder angst kunnen gaan: er was rivaliteit, duidelijk, maar niet “vijandschap” geen gevaar voor lichamelijke beperkingen).
Hopelijk kun je op een dag terugkeren naar Riazor en Balaídos met je shirt en sjaal, wat het ook is, en te kunnen genieten van het voetbalfestival en niet van de jungleshows van onderdrukte orang-oetans.
¡Knuffel Celta! en Forza Depor!