De enorme verloop van Flávio Conceição Springen van het paard Toledo

de Copa del Rey is het toernooi van de bescheiden. Zo was het tenminste in een tijd waarin de meest bescheiden teams in ons voetbal sindsdien ernaar streefden de groten te verslaan de eerste rondes werden in één wedstrijd gespeeld op het gebied van de zwakste set. CD Toledo was er een van die het kreeg.

de Real Madrid er was een koude decembernacht van het jaar 2000 in De paardensprong, stadion CD Toledo, om het op te nemen tegen een lokaal team dat op dat moment in de Tweede Klasse B speelde. Het meringueteam arriveerde nadat het een paar maanden eerder voor de achtste keer in zijn geschiedenis was uitgeroepen tot kampioen van Europa..

del Bosque, madridista coach, hij liet een aantal van zijn sterren buiten de call en gaf de gelegenheid aan andere, minder gebruikelijke spelers, toch, de uitlijning van de Real Madrid die avond had hij spelers van hoge kwaliteit omdat het niet anders kon. Ze speelden start: Cesar Sánchez; Celades, ijzer, Ivan Campo, Sanchis, Corrales, Flávio Conceiçao, Rivera, Solari; Sávio en Morientes.

Maar dat zou de avond worden van de leerlingen die door getraind waren José Ramón Corchado. De lokale technicus kwam naar buiten Van de bron, Israël Villarreal, Ferrer, Cidoncha, Magano, Doel, timmerman, Muñoz, Gómez, Quini en Israël. Een uitlijning voor geschiedenis.

EL TOLEDO VERWIJDERT ECHTE MADRID

Het duel werd al snel voor La Mancha onder ogen gezien met twee doelpunten Israël de minuut 5 en Cidoncha in de 14. de 6.000 toeschouwers die de tribunes vulden, konden het niet geloven. echter, Savio erin geslaagd de afstanden in de 20 spel en met zoveel tijd voor de boeg was het normaal voor de Real Madrid zal de comeback maken, maar zo was het niet.

eerste helemaal wit (die dag in het zwart gekleed) werd uitgeschakeld door een team van Segunda B. Aan het einde van de wedstrijd komen de voetballers van de Toledo ze omhelsden en vierden de prestatie, terwijl, de madridistas konden de vernedering die ze zojuist hadden ondergaan niet geloven. De anekdote is geschreven door de madridista Flávio Conceiçao, die zijn teamgenoten probeerde te troosten door hen te vertellen dat de tweede etappe nog zou komen. Een duidelijk teken van de concentratie en het gebrek aan respect waarmee sommigen het spel onder ogen zagen.