Xavi's verhaal

Praten over Xavi Hernández is mogelijk praten over een van de beste middenvelders in de geschiedenis van het voetbal, zijn samenwerking met Andrés Iniesta droeg bij aan het toch al geweldige team dat Barcelona was Aanvullende voordelen wat resulteerde in ontelbare titels en in een van de beste teams die ooit op een veld zijn gezien en beiden waren daar grotendeels verantwoordelijk voor Wereld- en Europees kampioen Spanje.

Xavi geboren in Tarrasa the 25 januari 1980 en vanaf zeer jonge leeftijd heeft zijn vader hem het beste voor voetbal bijgebracht, Hij verdiepte zich in het voetbal met balcontacten met spelers met geweldige techniek die het zogenaamde "Dream Team" van Johan Cruijff oplegde en hij was een middenvelder met een verfijnde techniek die de bal als geen ander beschermde en met bewonderenswaardige eenvoud het ritme las die de wedstrijd moet verwerven in elke fase van het spel.

De coaches van de Blaugrana-club volgden hem op verzoek van zijn vader tijdens vele wedstrijden in de kindercategorie in de stad Egar, totdat hij op elfjarige leeftijd de test deed met Barcelona en arriveerde op de Masía in 1991. Met het voetbal van Cruijff in gedachten en verbeterd door Guardiola die het beroemde "sextet" won waarvan hij een van de grootste exponenten was, begon hij al snel zijn kwaliteiten te tonen vanaf jonge leeftijd, zelfs Pep zelf voorspelde dat hij de speler was die iedereen in het team met pensioen zou gaan. En hij had niet veel ongelijk, want hij werd de natuurlijke opvolger van de huidige manager van Manchester City..

Je bereidheid om dingen te leren, de volwassenheid die hij op zo'n jonge leeftijd uitstraalde en zijn voetbalkwaliteiten maakten dat in het seizoen 1997-1998 gaat van jeugd naar Barca B, die meteen de werd “brein” van het team.

Een team waarin Xavi niet alleen het bevel voerde en organiseerde, maar hij scoorde met gemak dankzij zijn onverwachte aankomsten in het gebied en zijn meesterschap in het nemen van vrije trappen met een barrière. Toen al, ondanks zijn kleine gestalte (1,70 m) en haar tengere huidskleur (pesa 63 kilo in topvorm), hij zou een meester zijn in het besturen van de bal en het beschermen ervan.

In het volgende seizoen wisselde hij zijn optredens af met B en met het eerste elftal, waarmee hij debuteerde 18 augustus 1998 van de hand van de Nederlandse coach Louis Van Gaal, in een wedstrijd van de Spaanse Super Cup tegen Real Mallorca. Hij was de eigenaar en, ook, Hij scoorde een doelpunt. Van Gaal maakte hem debuut in de League op 3 Oktober van datzelfde jaar in Mestalla tegen Valencia, wie werd verslagen door 1-3. Zijn intermitterende optredens met het eerste team gaven vleugels aan een neerslachtig Barça dat de tiende positie van de tafel innam. Xavi scoorde een beslissend doelpunt dat zijn team de overwinning bezorgde in het veld van Valladolid, en van die overwinning, meer ijverig rekenen op uw aanwezigheid, de azulgranas kwamen op zo'n spectaculaire manier terug dat ze de League zouden winnen 1998-1999. Het was zijn tweede professionele titel, omdat hij kort daarvoor het U-20 Wereldkampioenschap in Nigeria had gewonnen.

Het was in het volgende seizoen dat de Egarense zich consolideerde in het eerste elftal en ook debuteerde bij het Spaanse team. Na het vertrek van Guardiola kende het team een ​​hobbel in de resultaten waarin hij altijd een starter was ondanks de niet zo ideale situatie van het team. Het was niet tot het jaar 2005 toen hij zijn derde landstitel bereikte. Een onderbreking van Crusader later dat jaar was de enige smet op zijn blessuregeschiedenis..

Maar het jaar daarop begon Barcelona een angstaanjagend team te worden dat de Champions of . behaalde 2006 en beginnen tekenen te geven van wat later zou komen, culminerend in 2009 toen zijn team alle titels won die hij speelde.

Op internationaal niveau met het nationale team was hij de absolute eigenaar van het middenveld in de titels behaald tussen 2008 en 2012, dat wil zeggen, twee Europese kampioenschappen en een Wereldbeker.

In totaal is hij erin geslaagd 25 titels als speler en na een korte ervaring als coach van Al-Sadd arriveerde hij uiteindelijk in Barcelona om het te leiden onder leiding van Joan Laporta die Bartomeu verving als president, met een sportief en moreel bewogen team kon er weinig anders dan winnen door 0-4 in het Bernabéu, hoewel hij de witte vleugel niet kon voorkomen, slaagde hij erin om het team naar de tweede positie te brengen. Dit jaar zou het jaar van zijn consolidatie als elitecoach kunnen zijn.