De eerste buitenlandse spelers in de geschiedenis van Real Sporting

108 voetballers buitenlands Hij heeft Sporting Gijon hadden tijdens haar geschiedenis. De laatste, end Murilo, afkomstig van Sporting Braga. deze lijst, wordt geleid Argentijnse nationale voetballers. omhoog 26 spelers uit de Zuid-Amerikaanse land is ondertekend met het eerste team sportinguista.

Maar de eerste was Cuba, Manuel Chorens, een ijkpunt in de geschiedenis van het voetbal in het Caribische land waarvan de ondertekening was een echte bluffen omdat het werd niet opgemerkt door de Gijones set. Voorafgaand aan de komst van de internationale defensie Cubaanse, Sporting had drie spelers die geboren zijn buiten Spanje: broers Conrado en Loyola Pineda (Filippijnen) en Manuel Muniz (Cuba), maar in deze gevallen de drie spelers waren alleen beschikbaar Spaanse nationaliteit.

Aan het begin van het seizoen 1933-34 de Sporting Het heeft een zeer hoge schuld, bijna 200.000 pesetas, om hulp te hebben betrekking op de begroting van het seizoen, de zogenaamde G.A.S. (Sportieve hulpgroep) in welke componenten bijdragen twintigduizend peseta's passeren elkaar. Zodanig is de situatie kritiek, de club zorgt voor een technische commissie, bestaande uit drie illustere oud-spelers (Manolo Meana Vallina, die toevallig ook de eerste coach Computer-, Emilio Morán García Vigil en Baldomero Bango) om goedkope Mihaylov dat Sporting zou kunnen betalen en vinden onder de jeugd van de jeugdspelers in aanmerking komen om wedstrijden te spelen met het eerste team te zoeken.

bestaande doos, dan, niet zorgen voor veel en deze economische tekortkomingen voorkomen Sporting teken dat jaar, Met uitzondering van de late aankomst van de genationaliseerde Cubaanse Galicische Corens, Hij niet eens om debuut te maken, noch minimaal te passen aan de club. Manuel Chorens, Geboren in La Coruna, maar ik geregeld in Cuba sinds de vroege jeugd, Hij kreeg te spelen met de Cubaanse team wereld Frankrijk 1938 -de enige kampioenschap van de wereld betwistte de Caribische land- die dienst doet als een kapitein in de drie games die gespeeld.

Het was linksback en werd internationaal in Cuba in tweeëndertig keer. De Spaans-Cubaanse aangekomen in Gijon, van Havanna, de 31 januari 1934 in de trans-Atlantische Christopher Columbus, getekend voor de dag van aankomst Sporting. Hij tekende het contract dat dezelfde dag en op hetzelfde schip, die hem, aangrijpt op gijoneses voor de verdere seizoen.

Het ging niet zoals verwacht en maart van dat jaar 1934 verliet de club zonder dat één minuut en de controverse gegenereerd door een aantal ongelukkige woorden in een interview met sportkrant Zoals in beschuldigt de coach van Atletico speelde, Manolo Meana, hebben voorrang, puur om redenen van vriendschap en niet-sport, aan de andere kant van de computer Lefty: Perico Pena. ook, Hij manifesteerde niet comfortabel voelen bij de club om in de kleedkamer van de "kliekjes" gesloten waardoor het onmogelijk integratie gemaakt.

Na deze ongelukkige uitspraken, President Pedro Garnung een einde aan zijn contract en een maand later aankomst teruggekeerd naar hun land van herkomst. Voor zijn vertrek, had nog tijd om vrijwilligerswerk (tevergeefs) om de maximale rivaal van het team sportinguista: de Real Oviedo. Na zijn mislukking in Gijon fichando hij weer terug naar Cuba voor het Centro Gallego Deportivo de La Habana, zijn club van herkomst, Hij betwist de Cubaanse semi-professionele league, waarin het team samen "Galicische" Juventud Asturiana met waren de twee grootste clubs op het eiland, Beide ploegen wonnen acht keer de Cuba Nationale Kampioenschappen.

Corens Hij landde in Spanje als gevolg van de ernstige economische problemen waarmee, Zoals we besproken, Sporting sterk in deze periode. In die cursus 1933-34 spelers waren alleen beschikbaar vijftien professionals (Zestien als je ook op de korte verblijf van de Cubaanse verdediging) en de rest van de beroepsbevolking was bedekt met spelers uit teams aangesloten bij bereiken vijfentwintig die de ploeg dat seizoen vormden. Negen spelers dochterondernemingen, daarom, had mogelijkheid om een ​​game die baan te spelen met het eerste team, in een seizoen gered door de bestaande steengroeve rojiblanca, afwerking zesde Second Division, categorie waarin werd het winnen van de Sevilla F.C., die hij nam, samen met de Atletico Madrid, de tweede plaats, naar de top vlucht van de Spaanse voetbal.

Het was niet tot het jaar 1950-51 waarin een buitenlander zou spelen bij Sporting, was de Argentijnse Oscar Garro, van de Lugo, waar hij was aangekomen in bruikleen van Celta de Vigo. Hij bracht twee seizoenen bij Sporting, waar hij ging op het doel honderdste van de Gijones club in Second Division scoren. Na een stint in Gijon, Hij tekende voor Porto en later door de Espinho. Na zijn Portugese ervaring, Hij ondertekend door de Turkse kant van de Istambulspor, Hij is de eerste Argentijnse speler om professioneel voetbal te spelen in het Turks (specifiek, League in Istanbul). Na zijn pensionering, Hij vestigde zich in Spanje.

The Sporting Russian

Het duurde vele jaren voor, beetje bij beetje, Hij werd waardoor de komst van buitenlandse spelers naar de Spaanse competitie. Eerst waren twee per team, kort na drie, eindelijk, met de komst van de beroemde ‘Ley Bosman’ midden van het jaar 90, elke speler met een Europees paspoort werd beschouwd als het Spaans.

Juist in dat decennium van 90 Zij kwamen tot de Real Sporting een handvol Russische spelers met een zeer ongelijke prestaties.

Er waren drie Russische spelers die goed uitgevoerd met de rode en witte overhemd: Igor Ledjachov, Yuri Nikiforov y Dimitri Cheryshev. de eerste, centracampista was veel kwaliteit die kwam om te verblijven in El Molinon 8 jaar oud (van 1994 een 2002). de tweede, een van de beste planten in de tijd, voor zijn land, dat was 2 seizoenen in Gijon. laatste, Cheryshev, een zeer snelle en vaardige spits die belangrijke doelen in behaald hun 5 jaar sportinguista. in werkelijkheid, één van hen, op het gebied van Betis, Het was de sleutel tot het bereiken van duurzaamheid.