Laatste update augustus 1, 2024 door colgadosporelfutbol
de Mondiaal sub 20 van 1979, gevierd in Japan tussen de 25 Augustus en 7 September van dat jaar, markeerde een historisch moment voor het Argentijnse voetbal. In deze tweede editie van het toernooi, Argentinië werd tot kampioen gekroond door de Sovjet-Unie te verslaan 3-1 in de finale, haar positie op het gebied van het jeugdvoetbal te consolideren. En het was het eerste grote succes en de eerste internationale showcase hiervan Diego Armando Maradona. Wie was de beste voetballer van het toernooi?.
Het sub-WK 20 van 1979: De geboorte van Maradona's ster
Het toernooi uitgelicht 16 hardware (waaronder Spanje) Ze werden verdeeld in vier poules van elk vier teams.. In de eerste fase, De teams streden in een round-robin-formaat, door de twee beste uit elke groep te kwalificeren voor de kwartfinales. In dit stadium, De teams stonden tegenover elkaar in een direct eliminatieformaat tot ze de finale bereikten.
De deelnemende teams kwalificeerden zich via toernooien georganiseerd door elk van de zes confederaties. Japan, als gastland, had zijn plaats veiliggesteld. Irak en Zuid-Korea kwalificeerden zich voor het AFC Jeugdkampioenschap 1978, hoewel Indonesië uiteindelijk Irak verving.
In Afrika, Algerije en Guinee bereikten de finale van het Afrikaans Jeugdkampioenschap 1979, het garanderen van uw deelname. Mexico en Canada kwalificeerden zich voor het CONCACAF U-20-toernooi 1978. In Zuid-Amerika, Uruguay werd gekroond tot kampioen van het Zuid-Amerikaanse U-20-kampioenschap 1979, vergezeld van twee andere teams. Europa werd vertegenwoordigd door zes teams die opvielen in het EK Onder-18 1978, met België als kampioen.
In de eerste fase, er waren geen grote verrassingen, behalve de classificatie van Algerije boven Mexico in Groep A. In de tweede fase, de overheersende Zuid-Amerikaanse en Europese teams bereikten de halve finales: Argentinië, Uruguay, Polen en de Sovjet-Unie.
Argentinië en de Sovjet-Unie gingen door naar de finale, waar Argentinië zegevierde met een score van 3-1. In de wedstrijd om de derde plaats, Uruguay versloeg Polen na strafschoppen na gelijkspel 1-1 in extra tijd.
Argentinië's weg naar de titel
Het Argentijnse team, regisseur César Luis Menotti en gecoördineerd door Ernesto Duchini, toonde absolute dominantie tijdens het toernooi. Voetbal onder leiding van Diego Maradona, Het Argentijnse team verblufte door zijn spel en effectiviteit. Argentinië scoorde 20 doelpunten en kreeg er slechts twee tegen, al hun wedstrijden winnen.
Het Argentijnse team, geregisseerd door César Luis Menotti en gecoördineerd door Ernesto Duchini, toonde absolute dominantie tijdens het toernooi. Voetbal onder leiding van Diego Maradona, Het Argentijnse team verblufte door zijn spel en effectiviteit. Argentinië scoorde 20 doelpunten en kreeg er slechts twee tegen, al hun wedstrijden winnen. Ramón Díaz was de topscorer van het toernooi met acht punten, vormen een dodelijk duo met Maradona, de Ballon d'Or van het toernooi.
In de groepsfase, Argentinië heeft gewonnen 5-0 een Indonesië, 1-0 a Joegoslavië y 4-1 en Polen. In de kwartfinales, verslagen 5-0 naar Algerije en in de halve finale wonnen ze 2-0 naar uruguay. In de finale, met doelpunten van Hugo Alves, Ramón Díaz en Diego Maradona, Argentinië overtrof de Sovjet-Unie 3-1.
De figuur van Ernesto Duchini
Ernesto Duchini, sleutelfiguur in de ontwikkeling van jonge talenten, Hij speelde een belangrijke rol bij de vorming van het kampioensteam. Sindsdien werkzaam bij de AFA 1954, Duchini hielp bij het ontdekken en trainen van talloze uitstekende voetballers. Zijn nederigheid en leergierigheid hebben een onuitwisbare stempel gedrukt op het Argentijnse voetbal..
Het Argentijnse team bestond uit de volgende spelers:
- Boogschutters: Sergio Garcia (Vlaanderen), Rafael Seria (Centraal Córdoba)
- verdedigers: Juan Simon (Newell's), Hugo Alves (Boca), Abélardo Carabelli (Argentijnen), Rubén Rossi (Dubbele punt), Jorge Piaggio (Atlanta), Marcelo Bachino (Boca)
- Middenvelders: Daniël Sperandio (Centraal), Juan Barbas (Racing), Diego Maradona (Argentijnen), Osvaldo Rinaldi (San Lorenzo), Juan José Meza (Centraal Córdoba Tucumán)
- stakers: Osvaldo Escudero (Chacarita), Ramón Diaz (Rivier), Gabriël Calderon (Racing), Alfredo Torres (Atlanta), José Lanao (Vélez)
