Mazurkiewicz in een WK-wedstrijd 1974 tegen het Holland van Johan Cruyff (Taringa)
Er zijn verhalen en gevallen in het voetbal die geen verklaring hebben. Een van de meest verrassende dingen die we zijn tegengekomen en waarover we je vandaag vertellen, is die van Ladislao Mazurkiewicz Iglesias, Uruguayaanse boogschutter die in de gelederen van de Granada gedurende twee seizoenen waarin hij in totaal speelde… Twee spellen!
Om een idee te krijgen van hoe verrassend de zaak is, moeten we de feiten in chronologische volgorde presenteren.. Mazurkiewicz wordt door de overgrote meerderheid van experts beschouwd als de beste Zuid-Amerikaanse doelman aller tijden. Het was internationaal voor Uruguay in de World Cups 1966, 1970 (waarin hij werd uitgeroepen tot beste doelman) en 1974.
MAZURKIEWICZ, LEGENDE VAN PEÑAROL
in werkelijkheid, naast zijn briljante carrière vooral in Peñarol, waarmee in 1966 won de Copa Liberadores tegen River Plate en de Intercontinental tegen Real Madrid, de doelman staat bekend als de doelman in het beroemde dribbelspel van Pele in wereld 1970 dat eindigde niet voor heel weinig in een doelpunt.
Tot ieders verbazing, de Uruguayaanse doelman werd geboekt zodra de World Cup 1974 door de Granada CF die op dat moment actief was in de Spaanse Eerste Klasse. Het Andalusische team was dus opgeschoven naar belangrijke clubs die met een span van neuzen achterbleven toen ze zagen hoe de beste keeper ter wereld op dat moment tekende voor de Nasrid-club..
VERVANGING KEEPER VOOR GRANADA CF
duidelijk, degene die de belangrijkste doelman van de Granada het vorige seizoen, Francisco Javier Izkoa, nam als vanzelfsprekend aan dat hij nu op de bank zou moeten zuigen sinds hij concurreerde met een “bug” als Mazurkiewicz het was niets minder dan een onmogelijke missie. Maar tot ieders verbazing, de coach van Granada op dat moment, Joseito, gaf eigendom aan de Spanjaard die speelde 32 van de 34 Competitiewedstrijden. De andere twee waren voor de Uruguayaan.
De Uruguayaanse doelman voor de dreiging van de Duitse Muller in de wedstrijd om de derde en vierde plaats van het WK 1970 (fotbollsklassiker.se)
de Granada hij werd dat seizoen van degradatie gered 1974-1975 bij het haar (eindigde met dezelfde punten als de Malaga wie was degene die naar de Tweede Klasse ging). Geconfronteerd met deze situatie dus aan de rand, het bestuur van Nasrid besloot van coach te veranderen. Joseíto vertrok en Miguel Muñoz arriveerde.
echter, opnieuw tot ieders verbazing, de nieuwe technicus had niet alleen Mazurkiewicz hij gaf eerder eigendom aan een onervaren jongeman van 19 jaar nieuwkomer in de club, Jose Antonio Puente. Als het eerste seizoen speelde de Uruguayaanse international 2 lucifers, in de 1975-1976 speelde niet zo aan het einde ervan (inclusief afdaling naar Granada) besloot om te vertrekken.
Degene die een succesvolle doelman was in Racing, Peñarol en Atlético Mineiro, gespeeld in Cobreloa (Chili), Amerika uit Cali (Colombia) en eindigde zijn carrière opnieuw in Peñarol waar is een legende.
echter, niemand heeft ooit kunnen uitleggen waarom hij geen kans had op de Granada en helaas zal geen van de hoofdrolspelers het ooit kunnen uitleggen, aangezien beide Joseito, Miguel Muñoz zoals zijn eigen Ladislao Mazurkiewicz ze hebben ons een paar jaar geleden verlaten.
